Rubrieken en Artikelen

De duetten van de geachte Sor heb ik altijd maar zo-zo gevonden. Ik was niet de enige, Lex Eisenhardt vond ze ook weinigzeggend (zijn precieze woord ben ik even kwijt). Ze bewogen zich van begin naar eind zonder opvallende harmonieën of andersoortige gebeurtenissen, en alles onderweg leek wat op elkaar. Wel charmant, en goedverzorgd qua harmonie, maar slaapverwekkend. Dit in tegenstelling tot de rest van Sors gitaaroeuvre, waar je soms opvallender zaken tegenkomt. Lees verder »

Expressie in de klassieke stijl. We hadden het er al eens over. De Amerikaanse gitarist Tom Poore is er ook mee bezig. Hij schreef op zijn website een kort artikel ‘The Value of Musical Analysis‘. Hierin komt een etude van Sor ter sprake, no. 13 uit het (onvolprezen) opus 60. Lees verder »

De Pianist heeft de Weense klassieken: Haydn, Mozart en Beethoven. Bij elkaar een enorme bak met nootjes in de klassieke stijl. Die klassieke stijl is een heldere stijl met bepaalde wetten. De pianist rust niet voordat hij de geheimen van die stijl heeft ontsluierd, en aan die prachtige nootjes de juiste expressie kan ontlokken. Lees verder »