 |
||
Een ‘bescheiden wereldpremière’. Aldus luidde de belofte bij de aankondiging van mijn slotconcert op de Gitaardag te Arnhem (4 juni 2006). Ik had het ook wat sensationeler kunnen zeggen: ‘de Nederlandse gitaargeschiedenis mag herschreven worden’ – het is maar hoe je het bekijkt. De achtergrond van deze boude claim leg ik gaarne uit. Lees verder »
De Trois Nocturnes lijken mij een jeugdwerk. Het is rommelig gegraveerd, slecht leesbaar en staat vol fouten en onnauwkeurigheden. Dit in tegenstelling tot opus 3, dat een voorbeeld van nauwkeurige druk mag heten. Lees verder »
Er zijn veel verhalen in omloop over het verouderen van gitaren. “Gitaren gaan maar één generatie mee”, of “Ik neem om de vijf jaar een nieuwe, dan begint ‘ie al minder te reageren?, of ‘De gitaar van die-en-die is helemaal op, klinkt als een hondehok’, enzovoorts. Tsja, daar zit ik dan met mijn gitaar van 180 jaar oud. Die zou het dus niet meer moeten doen. Maar ook hoorde ik een goede speler zeggen: “Ik speel het liefst op oude gitaren, die klinken het mooist”. Lees verder »
Permanente link Comments off