Rubrieken en Artikelen

Noem het mid-life crisis, noem het wat je wil, maar ik heb dus ongelooflijk last van GAS. Weten kikkerlanders wat dat is? Ja, mits ze een anglo-americanofiele outlook hebben. GAS staat voor “Guitar Acquisition Syndrome”, een bekend woord op de vele gitaarfora van dit Internet. Lees verder »

Een van de meest interessante nieuwe producten van dit moment is de electro-acoustische gitaar van Schertler. Lees verder »

Ik stelde mij de vraag: wat is die prelude eigenlijk, wat gebeurt er in feite, wat is het idee? Voor het antwoord hoefde ik niet al te diep te graven: de kern van het stuk wordt gevormd door een opeenvolging van accoorden, en deze accoorden worden gebroken (dat is: de tonen worden één voor één gespeeld). Lees verder »

Op een dag wierp zangeres K. mij enige A4-tjes toe onder het mompelen van de omineuze woorden: “hier zal je toch ‘es aan moeten geloven”. Lees verder »

Franz Schubert had het zo arm dat hij op bar koude dagen lekker in bed bleef om stookkosten te sparen. Hij kon dan niet bij het klavier, maar componeerde verder met behulp van… de gitaar. En zo, aldus de anekdote, kon het gebeuren dat je in de pianopartij van sommige liederen de overblijfselen van Franz’ gitaargetokkel kan horen. Lees verder »

Kogel door de kerk. Vandaag de eerste gig gehad met mijn nieuwe Bose L1-systeem. En het was fantastisch. Lees verder »

Een paar jaar geleden bezocht ik het Musikinstrumenten-Museum in Berlijn. Ik kwam voor de historie maar vond een stukje toekomst. Ik raakte gefascineerd door een installatie die de precieze gedragingen van een trillende gitaarsnaar zichtbaar maakte. Display gedoneerd door “PLEK-Berlin”. PLEK? Lees verder »

Got it!

Gevonden op Koninginnedag (die dag waarop Nederland massaal z’n rommel lucht in de onrealistische hoop op verkoop): Lees verder »

Jongens, ik ben nu 48 (niet verder vertellen!) en ik vraag mij wel eens af wie ik eigenlijk ben. Midlife-crisis zegt u. Modieus woord, zeg ik, te gebruiken door de kenners, maar niet door mij. Laten we het muzikaal houden. Lees verder »

Een tijdje terug kocht ik een “lesgitaar”. U snapt ‘m: een apparaat om te gebruiken als je les geeft. Iets wat min of meer vervangbaar is als een goedwillende student met een lichte vorm van ADHD zijn gitaarhals dwars door je bovenblad steekt. Of als je zelf je gitaar op het hoofd van een getalenteerde leerling in stukken slaat. Lees verder »